زمین
در هفته های اخیر فرصتی ایجاد شد تا عصرهای سه شنبه و چهارشنبه در برنامه معجزه ماندگار رادیو معارف ، برخی موضوعات از جمله آسمان ، خورشید ماه و زمین در قرآن کریم را مرور نماییم .
به نظر بنده « ارض» یکی از پراهمیت ترین عناوین قرآن کریم است که بیش از ۴۵۰ مرتبه در قرآن تکرار شده است .
این واژه را مترجمین و مفسرین اجماعا زمین و یا مرتبط با زمین ترجمه کرده اند .
کره زمین در مقایسه با جهان خلقت بسیار بسیار ناچیز است به نحوی که میتوان این جرم را در نظر نگرفت .
نگارنده معتقد است که برخی از ارض های قرآن کریم ؛ بسیار فراتر از زمین و این سیاره کوچک است .
برای مثال در آیه ۳۰ انبیاء* موضوع رتق و فتق سماوات و ارض بیان شده است ؛ یعنی آسمانها و زمین به هم چسبیده بودند (رتق) و آن دو (هما) را از هم جدا کردیم (فتقنا)
در این آیه و آیات مشابه ترجمه « ارض » به کره زمین ، مناسبتی با با قید « سماوات » ندارد هرچند که مورد پذیرش مفسرین قرار گرفته باشد !
موید این کلام ، عدم ارائه تعریف مشخص برای آسمان است لذا چطور مفسرین ارض را به زمین ترجمه کرده اند در حالی که ماهیت سماوات در این آیه هنوز روشن نشده است.
البته می توان از برخی آیات دیگر از جمله ۱۱۸ توبه ** نتیجه گرفت که موقعیت زمین ، رابطه مستقیمی با رفتار انسان دارد و این اهمیتی که در این گونه آیات به کره ارض داده شده است به خاطر وجود انسان است . البته باید مراقبت نمود که چنین برداشتی ما را به برداشتهای کلیسایی در قرون وسطی از زمین و موقعیت آن در عالم منتهی نکند ! ...
برای بررسی زمین در قران کریم و رسیدن به برداشتی نزدیک به واقع ، لازم است تا منظومه قران کریم از جهان هستی تصویر شده و تبیین شود که تاکنون نگارنده چنین منظومه ای را نه خودش فرصت یافته که تبیین کند و نه در جایی دیده است که تبیین شده باشد.
متاسفانه تمامی مطالب نوشته شده در این خصوص ؛ارائه کشفیات دانشمندان ، به قران بوده است...!
*أَ وَ لَمْ یَرَ الَّذینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ کانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما ۳۰ انبیاء
**وَ عَلَى الثَّلاثَةِ الَّذینَ خُلِّفُوا حَتَّى إِذا ضاقَتْ عَلَیْهِمُ الْأَرْضُ بِما رَحُبَت ... ۱۱۸ توبه