یکسال گذشت !
کلُ نفسٍ ذائقة الموت
همه ی ما مرگ را خواهیم چشید !
یک سال پیش در چنین ایامی به دنبال فشار بیش حد در راه اندازی طرح مکان یابی رصد خانه ملی ایران
در ارتفاعات مرزی استان های قم اصفهان و مرکزی دچار ضایعه D.V.T در پای چپم
گردیم و با تشخیص اشتباه پزشک مربوطه پس از چهار روز بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه
بیمارستان کامکار بواسطه آمبولی ریه به مدت ۴۸ ساعت به کما رفتم و بعد از آن نیز حدود ۱۰ روز
طول کشید تا هوشیاری خود را به دست آوردم .
به شهادت تیم معالج بنده و افراد آشنا با موضوع کمتر کسی از عارضه آمبولی ریه جان به در برده
و این لطف پروردگار در حق این بنده ی کمترینش بوده .
زیرا اکنون باید در سالگرد این واقعه و مردنم
خانواده ام آگهی برگزاری مراسم میدادند نه خودم آگهی قدردانی و تشکر!
در طول بیش از یک ماه بستری
بودن در بیمارستان و دوران نقاهت شش ماهه در منزل
افراد زیادی بنده را با عیادت و نیز تفقد از خانواده ام مورد محبت خود قرار دادند
خصوصا حضرت حجت الاسلام والمسلمین شهرستانی نماینده محترم حضرت آیت الله العضمی سیستانی
و نیز جناب حجت الاسلام والمسلمین نجف رییس محترم مرکز مطالعات و پژوهش های فلکی ـ نجومی
و نیز فرزند ایشان آقای محمد صالح نجف مدیریت محترم مرکز .
آقایان سید علی میر سالاری و الهی و خانم صداقت پور نیز از چهر هایی بودند که بارها در بیمارستان
و منزل مرا مورد لطف خود قراردادند هرچند که من آنچنان قدردان محبت هایشان نبوده ام .
از باب « کسی که از مردم تشکر نکند شکرگزار پروردگار نخواهد بود » سپاس گذار تمام زحمات
دوستان بوده و امید وارم مرا حلال نمایند .
همچنین از همه ی کسانی که برای شفای من دعا کردند و مدیران محترم سایت های پارس اسکای
رسا و نجومی که وضعیت بحرانی مرا منعکس نمودند صمیمانه تشکر میکنم .
از خداوند برای همگی توفیق و عمر با عزت مسئلت می نمایم .
سید رضا قلمکاریان اصفهانی
